تست نفوذ؛ رویکردی عملی برای شناسایی آسیب‌پذیری‌های امنیتی

تست نفوذ چیست؟

در دنیای دیجیتال امروزی، امنیت اطلاعات به یکی از مهم‌ترین چالش‌های سازمان‌ها تبدیل شده است. یکی از روش‌های پیشرفته برای ارزیابی امنیت سیستم‌های اطلاعاتی، تست نفوذ یا Penetration Testing است. این روش با شبیه‌سازی حملات واقعی سایبری، نقاط ضعف سیستم را شناسایی کرده و به سازمان‌ها کمک می‌کند تا پیش از آنکه مهاجمان واقعی به آن‌ها آسیب بزنند، آسیب‌پذیری‌ها را رفع کنند.
این حمله سایبری شبیه‌سازی شده‌ توسط هکرهای مجاز و متخصصین امنیت سایبری در یک شرکت یا سازمان اجرا می‌شود. به این هکرهای باتجربه‌ای که با هدف بررسی سطح امنیت یک شرکت یا مجموعه خصوصی اقدام به شناسایی ضعف‌ها و آسیب‌های احتمالی در آن سازمان می‌کند تستر یا آزمایشگر (Tester) می‌گویند. تسترها در تلاش هستند تا با کشف و شناسایی ضعف‌های بالقوه سازمان شما، راهکارهایی در جهت بهبود عملکرد آن به شما ارائه دهند.

مفهوم آسیب‌پذیری

به نقاط ضعف در هر شبکه IT یا سیستم‌های فن‌آوری اطلاعات که هکرها از آنجا به درون سازمان شما نفوذ می‌کنند، آسیب‌پذیری گفته می‌شود. اطلاعات محرمانه بیشماری برای کسب و کارها در هر سازمان یا شرکتی وجود دارد که انگیزه مهمی برای سارقان اطلاعات است. آسیب‌پذیری در سطوح مختلفی مانند سیستم عامل‌ها، پایگاه داده‌ها، سرویس‌های وب و نرم‌افزارها وجود دارد که ممکن است از دید کارشناسان آی تی مخفی مانده باشد.

طی فرآیند تست نفوذ، کارشناس امنیتی یا تستر امنیتی (Security Tester) از روش‌های مختلفی مانند اسکن شبکه با استفاده از ابزارها و تکنیک‌های مختلف نفوذ،  تلاش می‌کند تا رخنه‌ای در سیستم هدف بیابد و به صورت غیرمجاز به منابع شبکه دسترسی ‍‍‍‍‍‍‍ پیدا کند.

پن تستر تلاش می‌کند تا با شبیه‌سازی یک حمله سایبری به شبکه سازمان یا شرکت شما نفوذ کند و دلایل احتمالی آسیب‌پذیری که می‌تواند شامل تنظیمات اشتباه باشد را شناسایی کند. پن تست یا تست قلم با ارزیابی زیرساخت‌های شبکه یک شرکت انواع حملات سایبری را پیاده‌سازی می‌کند تا به اطمینان کافی برسد که شبکه در مقابل انواع مختلف حملات مقاوم است. تست نفوذپذیری درواقع از کسب و کار شما حمایت می‌کند و معمولا برای افزایش کارایی فایروال یا برنامه وب (WAF) استفاده می‌شود.

به طور کلی وقتی حمله‌ای به سازمانی شکل بگیرد تست‌های نفوذ وارد عمل می‌شوند که در این صورت دو حالت پیش می‌آید: ابتدا ابزارهای خودکار پن تستر بدون نیاز به دستوری وارد عمل می‌شوند و در مدت زمان کمتری فرآیند بررسی را با سرعت بالایی انجام می‌دهند. پن تستر خودکار برای آمار بالا مناسب است درحالی که تعداد نتایج کاذب بیشتری نسبت به پن تستر دستی دارد. پن تستر دستی در مواقعی مورد استفاده قرار می‌گیرد که حمله سایبری جدیدی رخ می‌دهد و نیاز به زمان برای بروزرسانی ابزارهای خودکار است. هرچند پن تستر به صورت دستی زمان بیشتری نیاز دارد اما نتایج کاذب آن کمتر است. 

Vulnerability Scanning چیست و چه تفاوتی با Penetration Testing دارد؟

به طور کلی بر کسی پوشیده نیست که برنامه‌ها و سیستم عامل‌ها در هر شبکه نقاط آسیب‌پذیری دارند که می‌تواند به عنوان حفره‌های امنیتی برای هکرها انگیزه‌ای باشد. این نقاط آسیب‌پذیر باید بررسی و شناسایی شود تا از حملات مخرب و پرهزینه در سیستم جلوگیری شود. به فرآیندی که به طور خودکار به بررسی و شناسایی نقاط آسیب‌پذیر در برنامه‌های کاربردی اسکن می‌کند آسیب‌پذیری می‌گویند. با انتشار آسیب‌پذیری‌های متنوع برای هر کدام راهکارهایی با عنوان Signature منتشر می‌شود که اسکن آسیب‌پذیری از این Signatureها برای بررسی سیستم و شبکه سازمان شما استفاده می‌کند.

اسکن آسیب‌پذیری معمولا به صورت اتوماتیک برای شناسایی نقاط آسیب‌پذیر برنامه‌های کاربردی استفاده می‌شود درحالی که تست نفوذ در بیشتر مواقع به صورت دستی توسط پن تستر شبیه‌سازی می‌شود و علاوه بر شناسایی آسیب‌پذیری برای اکسپلویت کردن (Exploit) آن‌ها نیز تلاش می‌کند.

با توجه به اینکه اسکن آسیب‌پذیری به صورت اتوماتیک انجام می‌شود زمان کمتری می‌برد و از طرف دیگر تست نفوذ نیاز به تخصص نیروی انسانی دارد که هزینه‌بر است.

تست نفوذ (Penetration Testing) ابزاری مهم برای ارزیابی امنیت سیستم‌ها و شبکه‌های سازمانی است. یکی از دسته‌بندی‌های رایج در تست نفوذ، تقسیم آن به تست نفوذ داخلی (Internal Penetration Testing) و تست نفوذ خارجی (External Penetration Testing) است. این دو رویکرد مکمل یکدیگر هستند و هر کدام زاویه‌ای خاص از امنیت سازمان را بررسی می‌کنند.

تست نفوذ خارجی چیست؟

تست نفوذ خارجی به شبیه‌سازی حملات مهاجمانی می‌پردازد که از بیرون شبکه سازمان (مثلاً از طریق اینترنت) اقدام به نفوذ می‌کنند. در این تست، هدف اصلی بررسی نقاط ورودی به سیستم از بیرون است، مانند وب‌سایت‌ها، سرورهای ایمیل، فایروال‌ها، پورت‌های باز و خدمات اینترنتی و VPNها.

اهداف تست نفوذ خارجی:

• شناسایی آسیب‌پذیری‌های خدماتی که از اینترنت در دسترس‌اند
• بررسی پیکربندی نادرست دیواره آتش  (Firewall)
• بررسی امکان دور زدن سیستم‌های احراز هویت
• بررسی نشت اطلاعات حساس از بیرون سازمان

تست نفوذ داخلی چیست؟

تست نفوذ داخلی شبیه‌ساز حملاتی است که از درون شبکه سازمان انجام می‌شود. فرض بر این است که مهاجم به نوعی وارد شبکه شده (مثلاً از طریق فیشینگ، یک کارمند ناراضی، یا دسترسی فیزیکی) و اکنون در حال تلاش برای دسترسی به اطلاعات حساس یا گسترش دسترسی خود درون شبکه است.

اهداف تست نفوذ داخلی:

• ارزیابی امنیت لایه‌های داخلی شبکه
• بررسی مجوزهای دسترسی کاربران و نقش‌ها
• کشف آسیب‌پذیری‌های سیستم‌های داخلی و سرورها
• بررسی امکان حرکت جانبی (Lateral Movement) در شبکه
• ارزیابی امنیت ایستگاه‌های کاری و دستگاه‌های متصل

تست نفوذ داخلی و خارجی دو بخش اساسی از راهبرد امنیت سایبری هر سازمان هستند. این دو مکمل یکدیگرند و تنها با انجام هر دوی آن‌ها می‌توان ارزیابی دقیقی از سطح امنیت سازمان داشت. در دنیای امروز که تهدیدات سایبری روز‌به‌روز پیچیده‌تر می‌شوند، اجرای این تست‌ها به‌صورت منظم، از حیاتی‌ترین اقدامات برای حفظ امنیت اطلاعات سازمان است.  

انواع مختلف تست نفوذ چیست؟

تست نفوذ نه تنها یک روش تخصصی برای بررسی و ارزیابی امنیت شبکه سازمان شماست بلکه به مدیران هر مجموعه‌ای کمک می‌کند تا دید بهتری نسبت به روش‌های پیشگیری از حمله سایبری داشته باشند. با انجام تست نفوذ می‌توانید استراتژی‌های موفق‌تری در مقابل هکرهایی که قصد سرقت اطلاعات از سازمان شما دارند پیاده‌سازی کنید. باید درنظر داشته باشید که با توجه به ماهیت شرکت یا سازمان شما پن تست به روش‌ها و استراتژی‌های گوناگونی قابل انجام است که به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

تست نفوذ جعبه سیاه (Black Box)

تست نفوذ جعبه سیاه شبیه‌ترین تست به حمله واقعی هکرها است. در این روش نفوذگر هیچ‌گونه اطلاعات قبلی نسبت به شبکه سازمان هدف ندارد . معمولا نفوذگر از ابتدا تلاش می‌کند تا با اطلاعات عمومی مانند آدرس و دامنه سایت به جزییاتی درمورد پیکربندی شبکه، کدهای منبع و سیستم‌ها دست پیدا کند. هرچند این نوع تست نفوذ بسیار دشوار است اما از آنجایی که این تست از دید هکرها پیاده‌سازی می‌شود به نقاط آسیب پذیری که از دید طراح شبکه مخفی مانده، دسترسی پیدا می‌کند و خطاهای امنیتی را شناسایی می‌کند.

تست نفوذ جعبه سفید  (White Box)

برخلاف تست جعبه سیاه، در این روش نفوذگر اطلاعات جامع و کاملی نسبت به شبکه سازمان از جمله معماری و پیکربندی شبکه، ساختار دیتابیس و کدهای منابع در اختیار دارد. به عبارتی پن تستر با در دست داشتن اطلاعات کامل شبکه هدف، سعی می‌کند یک حمله عمیق به سیستم اجرا کند تا نقص‌های احتمالی در باگ‌های امنیتی و دسترسی‌های غیرمجاز را شناسایی کند. به همین دلیل تست جعبه سفید در مدت زمان کمتری شبیه‌سازی می‌شود. 

تست نفوذ جعبه خاکستری  (Gray Box)

تست نفوذ جعبه خاکستری ادغامی از تست نفوذ جعبه سفید و جعبه سیاه است. در این روش پن تستر به بخشی از زیرساخت‌های سیستم هدف دسترسی پیدا کرده است که می‌تواند شامل دسترسی به بخشی از کدهای منبع، پیکربندی کلی شبکه یا برخی از اسناد فنی باشد. نفوذگر با در اختیار داشتن این سطح از دسترسی سعی می‌کند تا به دید گسترده‌تری دست یابد و با استفاده از ابزارهای Penetration Testing و تست جعبه سیاه از حفره‌های امنیتی بهره‌برداری کند.

متخصصین امنیت شبکه یا هکرهای اخلاقی برای نفوذ به حفره‌های امنیتی با توجه به هدف و نوع اطلاعاتی که نیاز دارند از یکی از متدهای زیر برای انجام پن تست استفاده می‌کنند:

پن تست شبکه (Network Penetration Testing)

تست نفوذ شبکه علاوه بر بررسی ساختار فیزیکی، آسیب‌پذیری‌های شبکه را نیز بررسی می‌کند. در این روش اقدامات امنیتی روی تمام اجزا مانند مودم‌ها، کامپیوترها و حتیRemote Access Devices  انجام می‌شود. در این تست همه نقاط آسیب‌پذیر شبکه بی‌سیم، فایروال و حتی پروتکل‌های شبکه بررسی می‌شود.

پن تست زیرساخت (Infrastructure Penetration Testing)

تست نفوذ زیرساخت فرآیندی شبیه‌سازی‌شده از حمله‌ی واقعی است که با هدف ارزیابی امنیت تجهیزات، پیکربندی‌ها و سرویس‌های زیرساختی انجام می‌شود. این تست معمولاً شامل بررسی شبکه داخلی، سرورها، سیستم‌های شناسایی نفوذ، سوئیچ‌ها، روترها و سایر اجزای حیاتی فناوری اطلاعات است.
تفاوت بین تست نفوذ شبکه (Network Penetration Testing) و تست نفوذ زیرساخت (Infrastructure Penetration Testing)  ظریف اما مهم است؛ این دو نوع تست گرچه اشتراکاتی دارند، تمرکز و دامنه‌ی آن‌ها متفاوت است.

پن تست فیزیکی (Physical Penetration Testing)

در این حالت تستر با قصد نفوذ به دستگاه‌های فیزیکی مانند سنسورها و دوربین‌های موجود در سازمان حمله سایبری را شبیه‌سازی می‌کند.

پن تست اپلیکیشن وب (Web Application Penetration Testing)

تستر در پن تست اپلیکیشن وب قصد شناسایی نقاط ضعف در برنامه‌های کاربردی تحت وب و یا وبسایت‌ها را دارد. درواقع تستر برنامه وب نقاط ضعف و مسائل امنیتی مربوط به کدهای دستوری SQL , XSS را بررسی می‌کند.  

تست نفوذ مهندسی اجتماعی

در  حالت تست نفوذ مهندسی اجتماعی نفوذگر سعی می‌کند با استفاده از تکنیک‌هایی کارمندان سازمانی را فریب دهد تا به اطلاعات حساب کاربری و رمزهای آن‌ها دسترسی پیدا کند. برخی از انواع حملات مهندسی اجتماعی عبارتند از:

• حملات فیشینگ (Phishing)
• پیش پیامک (Smishing)
• حملات ویشینگ (Vishing)
• حملات داکسینگ (Doxxing)

پن تست شبکه بی‌سیم  (Wireless Penetration Testing)

در شبکه‌های بی‌سیم خطر انتشار داده، هنگام به اشتراک‌گذاری فایل و داده‌ها بالاست. برای پیشگیری از این اتفاق پن تستر شبکه بی‌سیم ارتباط بین تمام دستگاه‌ها مانند لپ‌تاپ و تلفن همراه هوشمند را به منظور جلوگیری از این خطر بررسی می‌کند.

در حوزه امنیت سایبری، موضوع مهم دیگری مطرح می‌شود به نام تیم قرمز (Red Team) و تیم آبی (Blue Team) که نقش‌های مکمل اما متضاد دارند.

تیم آبی (Blue Team) مدافعان امنیتی

تیم آبی مسئول دفاع از سیستم‌ها و اطلاعات در برابر حملات سایبری است. وظیفه آن‌ها شناسایی، جلوگیری، پاسخ و بازیابی از حمله‌هاست. هرگونه حمله سایبری چه واقعی و چه شبیه‌سازی‌شده توسط نفوذگرها باید توسط تیم آبی کنترل شود. اعضای این تیم وظیفه مانیتورینگ مداوم شبکه و لاگ‌ها برای شناسایی رفتار مشکوک را به عهده دارند. از جمله دیگر وظایف تیم آبی می‌توان به استفاده از SIEM برای تحلیل هشدارها، اعمال Policyهای امنیتی و پچ‌کردن آسیب‌پذیری‌ها و پاسخ به رخدادها (Incident Response) اشاره کرد. 

تیم قرمز (Red Team) مهاجمان شبیه‌سازی‌شده

تیم قرمز نقش مهاجم را ایفا می‌کند و وظیفه دارد به سیستم‌ها، شبکه‌ها، و داده‌ها نفوذ کند. دقیقاً مانند یک هکر مخرب. اما این حمله‌ها کنترل‌شده، هدفمند و برای آزمودن مقاومت سازمان در برابر تهدیدات واقعی انجام می‌شود. نفوذگر در تیم قرمز باید سناریوهای یک حمله واقعی به شبکه را طراحی کند تا آسیب‌پذیری‌های فنی و فرآیندی را شناسایی کند. این تیم باید سعی کند بدون آنکه توسط تیم آبی شناسایی شوند دسترسی خود را گسترش دهند و در آخر گزارشی از جزییات نقاط ضعف امنیتی سازمان در اختیار مدیران قرار دهند.

در برخی سازمان‌ها، تیمی به نام تیم بنفش (Purple Team) شکل می‌گیرد که بین تیم قرمز و آبی پل ارتباطی ایجاد می‌کند. این تیم کمک می‌کند:

• یافته‌های تیم قرمز به تیم آبی منتقل شود.
• تیم آبی استراتژی‌های دفاعی مؤثرتر تدوین کند.
• یادگیری متقابل و بهبود امنیت اتفاق بیفتد.

در دنیای پرشتاب فناوری اطلاعات، همانطور که پیش‌تر بیان کردیم امنیت سایبری به یکی از دغدغه‌های اصلی سازمان‌ها و شرکت‌ها تبدیل شده است. در این حوزه یکی از روش‌های مؤثر برای ارزیابی میزان امنیت یک سیستم، تست نفوذ یا Penetration Testing است. در میان انواع مختلف این تست‌ها، تست نفوذ کور (Blind Penetration (Test جایگاه ویژه‌ای دارد، چرا که بیشترین شباهت را به حملات واقعی از سوی هکرهای ناشناس دارد.

تست نفوذ کور  (Blind Penetration Test)

تست نفوذ کور نوعی از تست نفوذ است که در آن تیم تست‌کننده که معمولاً تیم قرمز یا Red Team نامیده می‌شود هیچ‌گونه اطلاعات قبلی درباره ساختار شبکه، سرورها، سیستم‌عامل‌ها یا اپلیکیشن‌های هدف در اختیار ندارد. هدف این است که توانایی دفاع سازمان در برابر یک حمله واقعی که از سوی یک مهاجم خارجی ناشناس انجام می‌شود، ارزیابی شود. در برخی موارد، تیم آبی (Blue Team)، که مسئول دفاع از سیستم است، نیز از انجام تست بی‌اطلاع است. در این حالت، تست نفوذ کور به واقع‌گرایانه‌ترین شکل خود انجام می‌شود.

تست نفوذ دو سو کور (Double Blind Penetration Test)

تست نفوذ دو سو کور نوعی از تست امنیتی است که در آن نه تیم قرمز (تیم حمله) و نه تیم آبی (تیم دفاع امنیتی) از زمان، هدف یا ماهیت دقیق تست مطلع هستند. این تست یکی از واقع‌گرایانه‌ترین سناریوها برای شبیه‌سازی حمله‌های سایبری است، چرا که به‌طور کامل مانند یک حمله‌ی واقعی بدون اطلاع قبلی طراحی می‌شود. این تست زمانی بیشترین کاربرد را دارد که سازمان از امنیت بالایی برخوردار است و می‌خواهد ارزیابی جدی و کامل انجام دهد مانند بانک‌ها، سازمان‌های دولتی، مراکز درمانی و شرکت‌های فناوری با داده‌های حساس.

تست نفوذ هدفمند  (Targeted Test)

به حالتی که تیم نفوذگر و امنیت آی تی سازمان با هم همکاری می‌کنند تا حفره‌های امنیتی را شناسایی کنند تست نفوذ هدفمند گفته می‌شود.  همچنین به آن تست همکاری‌شده یا تست قرمز-آبی هم گفته می‌شود. این تست در بیشتر مواقع برای توسعه مستمر، آموزش تیم امنیتی، یا ارزیابی بخش خاصی از سساخت استفاده می‌شود.

مراحل تست نفوذ

متخصصان پن تست معمولا طی یک فرآیند ۵ مرحله‌ای سیستم امنیتی شرکت یا سازمان شما را بررسی می‌کنند. طی این مراحل با استفاده از ابزارهای مختلف تست نفوذپذیری، شبکه سازمان شما مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.

مرحله اول شناسایی (Planning and Reconnaissance)

در مرحله اول از تست قلم یا تست نفوذ همه داده‌های شبکه سازمان مورد بررسی و تحلیل قرار میگیرد تا پن تستر متناسب با آن داده‌ها، حمله سایبری مناسبی طراحی و برنامه‌ریزی می‌کند. مرحله شناسایی درواقع بنیان تست نفوذ به شبکه است و موفقیت پن تستر تا حد زیادی به کیفیت اطلاعات جمع‌آوری شده از این مرحله بستگی دارد. 
در این مرحله تستر علاوه بر مشخص کردن اهداف حمله سایبری، نقاط آسیب‌پذیر بالقوه شرکت یا سازمان شما را شناسایی می‌کند و بعد از شناسایی و اسکن سیستم عامل‌ها و برنامه‌های شبکه تکنیک‌های مناسب برای حمله را تعیین می‌کند.

مرحله دوم اسکن (Scanning)

در این مرحله با استفاده از ابزارهای حرفه‌ای و تخصصی، شبکه هدف پویش می‌شود. درواقع با روش‌های مختلف نرم‌افزارها و پورت‌های باز شبکه اسکن می‌شود. اسکن شبکه ارتباطات بین ساختارهای شبکه را بررسی می‌کند و اسکن آسیب‌پذیری نیز سیستم هدف را با کمک دیتابیس‌های بزرگی از آسیب‌پذیری‌ها مقایسه می‌کند. یکی از ابزارهای معروف و قدرتمند اسکن شبکه Nmap است که سرویس‌های شبکه، پورت‌ها و سیستم عامل‌ها را اسکن می‌کند. 
نوعی از اسکن هم برای شناسایی آسیب‌پذیری احتمالی از طریق تزریق کدهای SQL یا XSS در وب اپلیکیشن‌ها وجود دارد. نمونه‌های دیگری از ابزارهای اسکن عبارتند از OpenVAS و Nikto که امکان بررسی طیف گسترده‌ای از آسیب‌پذیری‌ها را فراهم می‌کند. ابزارهای معروف تست نفوذ عبارتند از: 

Kali Linux: توزیع لینوکس با مجموعه‌ای از ابزارهای تست نفوذ
Metasploit: فریم‌ورکی برای اکسپلویت آسیب‌پذیری‌ها 
Burp Suite: ابزار تست امنیت اپلیکیشن‌های وب
Wireshark: ابزار آنالیز ترافیک شبکه

مرحله سوم بهره‌برداری  (Exploitation)

در این مرحله نفوذگر با استفاده از اطلاعات و نقاط آسیب‌پذیری که از مراحل قبل به دست آورده، با تکیه بر دانش و تخصص خود سعی می‌کند به سیستم هدف نفوذ کند. متخصص نفوذ برای بهره‌برداری عملی موارد اسکن شده قبل و افزایش دسترسی خود در شبکه از روش های متفاوتی استفاده می‌کند. برای مثال از ابزارهای مهندسی اجتماعی () یا اکسپلویت‌های متفاوت () برای فریب کارمندان شرکت یا سازمان  استفاده می‌شود. 

مرحله چهارم حفظ دسترسی و گسترش  (Maintaining Access and Escalation)

در این مرحله پن تستر تلاش می‌کند تا با روش‌های متفاوتی مانند افزایش سطح امتیازها یا نصب بک‌دور دسترسی که از مرحله بهره‌برداری به دست آورده را گسترش دهد. نکته‌ای که حائز اهمیت است این است که پن تستر باید تلاش کند تا موقعیت خود را تثبیت کند تا بتواند با استفاده از روش‌های متفاوت اختلالی در شبکه بوجود آورد تا از آن در جهت پیشبرد اهداف خود بالاترین بهره را ببرد.

مرحله پنجم گزارش‌دهی  (Reporting)

در این مرحله نفوذگر گزارشی کامل و جامع از مراحل اولیه تا پایانی تست نفوذ در اختیار سازمان قرار می‌دهد. این گزارش باید به گونه‌ای تدوین شود تا برای کارمندان شرکت نیز قابل درک باشد. در گزارش پن تست تمام نقاط ضعف و آسیب‌پذیر سازمان با جزییات فنی و میزان جدیت خطر به صورت تفکیک‌شده تنظیم می‌شود. علاوه بر این گزارش باید شامل پیشنهادات و راهکارهایی برای جلوگیری از حملات سایبری در آینده نیز ارایه دهد.

در آخر برای رفع مشکلات و حفره‌های امنیتی اقدامات لازم در جهت برطرف کردن آن‌ها صورت می‌گیرد. این اقدامات ممکن است شامل اعمال تغییرات اساسی در پیکربندی شبکه، نرم‌افزارهای سازمان و آموزش کارکنان باشد. به عبارتی هدف از انجام تست نفوذ پیشگیری از حملات سایبری و افزایش کارایی امنیت سازمان است که پن تستر با ارائه راهکارهایی نقاط آسیب‌پذیر را مسدود می‌کند. مراحل تست نفوذ ممکن است با توجه به انواع متفاوت آن کمی تغییر کند. برای مثال در تست نفوذ جعبه سفید با توجه به اینکه نفوذگر اطلاعات بیشتری نسبت به سازمان دارد، مرحله شناسایی کوتاه‌تر است. به طور کلی فرآیند تست نفوذ پیچیدگی‌هایی دارد که باید الزاما توسط متخصصین حوزه امنیت و با مجوزهای قانونی همراه باشد.

تیم متخصص و با تجربه سایبرنو با کسب مجوز افتا به طور حرفه‌ای با امنیت کامل تست نفوذ را برای شرکت یا سازمان شما ارائه می‌کند. شما می‌توانید برای کسب اطلاعات بیشتر با مشاوران ما تماس بگیرید تا در یک بستر امن نقاط آسیب‌پذیر شرکت یا سازمان خود را بررسی کنید. 

مزایای تست نفوذ برای شرکت ها و سازمان‌ها

بعضی از شرکت‌ها و سازمان‌ها تست نفوذ را نوعی تهدید برای خود می‌دانند در صورتی که اگر با دانش کافی و برنامه‌ریزی درست به دنبال حل مشکلات احتمالی بزرگتر باشید تست نفوذ نوعی پیشگیری از خطر است. پن تست حفره‌های امنیتی که ممکن است از دید شما مخفی شده باشند را شناسایی و راه‌کارهایی برای جلوگیری از آن پیشنهاد می‌کند. با پیشرفت روزافزون علم و دانش و سرعت انتقال اطلاعات در دنیای اینترنت همراه روش‌های جدیدی برای حملات سایبری وجود دارد که با استفاده از تست نفوذ بینش عمیق‌تری نسبت به امنیت سازمان خود خواهید داشت. برخی از مزایای تست نفوذ عبارتند از:

•  آمادگی و پیشگیری از حملات هکرها
• بررسی و آنالیز سیستم امنیتی و شناسایی نقاط آسیب‌پذیر شبکه و بهبود استرانژی امنیتی سازمان
• شروع به کار سریع سیستم و جلوگیری از مختل شدن ارائه خدمات
•  شناسایی منابع مهم و محرمانه شرکت یا سازمان و معرفی آن‌ها به کارمندان و آگاهی دادن در مورد روش‌های سرقت اطلاعات به منظور جلوگیری از نشت اطلاعات توسط هکرها
•  کاهش هزینه‌های مربوط به خسارات ناشی از حملات سایبری
•  رعایت الزامات قانونی و استانداردهای امنیتی مثل ( ISO 27001، PCI-DSS)

در دنیای امروز که تهدیدات سایبری به‌طور چشمگیری رو به افزایش است، سازمان‌ها و شرکت‌ها نیاز دارند پیش از آن‌که مهاجمان به زیرساخت‌های آن‌ها دسترسی پیدا کنند، نقاط ضعف سیستم‌هایشان را شناسایی و برطرف کنند. تست نفوذ (Penetration Testing) یا هک اخلاقی (Ethical Hacking) یکی از موثرترین روش‌ها برای ارزیابی امنیت سامانه‌هاست. با اجرای منظم تست‌های نفوذ توسط متخصصین مجرب، سازمان‌ها می‌توانند قبل از حملات واقعی، ضعف‌های امنیتی خود را شناسایی و رفع کنند. آشنایی با مفاهیم تست نفوذ نه‌تنها برای کارشناسان امنیت، بلکه برای توسعه‌دهندگان نرم‌افزار، مدیران شبکه لازم است. 
 

سوالات متداول

۱.آیا تست نفوذ قانونی است؟

پاسخ: بله، به شرطی که با مجوز رسمی و رضایت صاحب سیستم انجام شود. در غیر این صورت، معادل با هک غیرقانونی محسوب می‌شود.

۲. تفاوت بین تست نفوذ و ارزیابی آسیب‌پذیری چیست؟

پاسخ: ارزیابی آسیب‌پذیری فقط شناسایی ضعف‌هاست، در حالی که تست نفوذ علاوه بر شناسایی، آن ضعف‌ها را به صورت کنترل‌شده مورد بهره‌برداری قرار می‌دهد تا سطح تهدید واقعی بررسی شود.

۳. چه زمانی باید تست نفوذ انجام داد؟

پاسخ: حداقل یک‌بار در سال، یا پس از تغییرات مهم در زیرساخت، انتشار نسخه جدید نرم‌افزار، یا مشاهده رفتار مشکوک در شبکه.

۴. چه کسانی تست نفوذ انجام می‌دهند؟

پاسخ: کارشناسان امنیت سایبری، هکرهای اخلاقی (Ethical Hackers)، یا تیم‌های تخصصی با گواهینامه‌هایی مانند CEH، OSCP، یا  CPT.

۵. ابزارهای معروف تست نفوذ کدام‌اند؟

پاسخ: Metasploit، Nmap، Burp Suite، Wireshark، Nessus، Aircrack-ng  و John the Ripper.

۶. آیا تست نفوذ خطرناک است؟

پاسخ: اگر توسط افراد متخصص و با مجوز افتا  انجام شود، خطر کنترل‌شده است. اما ممکن است در برخی موارد، سیستم ناپایدار یا قطع شود، بنابراین باید در محیط تست‌شده یا زمان کم‌ریسک اجرا شود.

۷. هزینه تست نفوذ چقدر است؟

پاسخ: بستگی به محدوده، پیچیدگی سیستم، و شرکت یا فرد ارائه‌دهنده دارد. ممکن است از چند میلیون تومان تا ده‌ها میلیون متغیر باشد.

۸. نتیجه تست نفوذ چه چیزی را مشخص می‌کند؟

پاسخ: نقاط ضعف امنیتی، سطح خطر آن‌ها، مسیرهای احتمالی نفوذ، و توصیه‌هایی برای بهبود امنیت.

۹. تست نفوذ چقدر زمان می‌برد؟

پاسخ: بسته به وسعت سیستم و نوع تست (جعبه سیاه، سفید یا خاکستری) ممکن است از چند روز تا چند هفته طول بکشد.

۱۰. آیا می‌توان تست نفوذ را به‌صورت خودکار انجام داد؟

پاسخ: برخی مراحل مانند اسکن آسیب‌پذیری یا جمع‌آوری اطلاعات قابل خودکارسازی هستند، اما بخش بهره‌برداری و تحلیل معمولاً نیاز به دخالت انسانی و تخصصی دارد.

۱۱. آیا تست نفوذ روی برنامه‌های موبایل هم انجام می‌شود؟

پاسخ: بله، تست نفوذ برای اپلیکیشن‌های موبایل Android و iOS نیز انجام می‌شود و شامل بررسی API، امنیت داده‌ها، مجوزها و کد است.

۱۲. بهترین زمان برای تست نفوذ چه موقع است؟

پاسخ: پس از هر تغییر بزرگ در سیستم (مثلاً افزودن سرور جدید یا انتشار نسخه جدید اپلیکیشن) یا به‌صورت دوره‌ای (مثلاً فصلی یا سالانه).

۱۳. آیا نتایج تست نفوذ محرمانه است؟

پاسخ: بله، چون شامل اطلاعات حساس از نقاط ضعف سیستم است و فقط باید در اختیار افراد مجاز در سازمان قرار گیرد.

۱۴.آیا تست نفوذ برای سازمان‌های کوچک هم لازم است؟

پاسخ: بله، حتی کسب‌وکارهای کوچک نیز هدف حملات سایبری هستند و ممکن است اطلاعات حساس مشتریان یا مالی آن‌ها به خطر بیفتد.

۱۵.آیا تست نفوذ نیاز به دانش برنامه‌نویسی دارد؟

پاسخ: برای بهره‌برداری پیشرفته و تحلیل کد (مخصوصاً در تست جعبه سفید) داشتن دانش برنامه‌نویسی بسیار مفید است، اما برای بخش‌های اولیه مثل اسکن نیاز نیست.